پروفسور ناصری اولین پزشک ایرانی است ، که پیوند دست انسان را در اروپا انجام داده اند.
پرفسور دکتر مجتبی ناصری در تار یخ ۱۳۰۷ (۱۳۲۸) در زنجان، متولد شده است
۱۳۱۳ـ ۱۳۱۹ آموزش در دبستان سعادت زنجان.
۱۳۲۰ استخدام در شرکت پخش دخانیات ایران د رزنجان وتهران برای تامین زندگی .
۱۳۲۶ـ ۱۳۳۰ آموزش در کلاسهای متفرقه وگرفتن دیپلم نهایی درتهران .
۱۳۳۰ شرکت درکنکور هنر سرای عالی دانشگاه تهرا ن وشروع تحصیلات شیمی عالی در دانشگاه تهران .
۱۹۵۱ پس از غلبه به مشگلات خروج از کشوردر دسامبر همان سال، ایران را ترک کرده ودر شهر ْگوتینگن آلما ن تحصیلات پزشکی را شروع کرد.
۱۹۵۷پس از ۱۰ ترم (زیمستر)امتحانات نهایی را داده با ارایه تزی در باره تغیرات خون پس از بکاربردن دستگاه قلب و ریه درجه دکترای خودرا به دست آورد.
۱۹۵۷ شروع کارهای تحقیقاتی در انستیتوی ماگس پلانک گوتینگن با موضوعات اندازه گیری جریان گردش خون درعروق کرونر قلبی ومتابولیسم قلب.
۱۹۵۸ اولین کرونروگرافی بادرست کردن کاتتر مخصوص برای سرخرگهای قلبی، اندازه گیری جریان خون کرونر باکمک کاردیوگرین به متد همیلتون .
۱۹۵۹ درست کردن الکترودهای مخصوص برای اندازه گیری پی اچ خون، همراه با پرفسور بارتل و شواب .
۱۹۶۰ ورود به تیم جراحی قلب در دانشگاه برلین تحت نظر پرفسور لیندر.
۱۹۶۰ شروع تجربیات آزمایشی بوسیله پیوند ریه درحیوانات، به همراه پرفسور بوشرل.
۱۹۶۱ شروع تجربیات آزمایشی با پیوند قلب که نتایج آن در کنگره های ملی و بین المللی به اطلاع عموم رسانده شد.
۱۹۶۱ جراحی قلب و آزمایشات با دستگاه قلب و ریه .
۱۹۶۴ پس از اقامت کوتاه در شهر کور / سویس در نزد پرفسور آلگوور متد استیو سینتز آموخته و در بیمارستان نوی کلن برلین بنیان گذاری شد.
۱۹۶۴ انتخاب به معاونت بیمارستان نوی کلن.
۱۹۶۷ نوشتن تز مخصوص راجع به هیپر اوکسیژناسیون در انواع حیوات و گرفتن درجه استادی دانشگاه آزاد برلین.
۱۹۶۷/۶۸ به دست آوردن تخصصی جراحی عمومی(۱)،تخصصی جراحی قلب ـ ریه وعروق(۲) و تخصصی جراحی عروق محیطی (۳)
۱۹۶۸ پیوند اندام پایین برای اولین بار در آلمان فدرال دربیمارستان نوی کلن .
۱۹۶۸ اولین پیوند ریه روی جوانی که در اثر تصادف به هر دو ریه وی صدمه شدید خورده بود به همراه پرفسور بوشرل .
۱۹۶۹ برگشت به بیمارستان دانشگاهی وست اند و انتخاب به معاونت و کارمند رسمی دولت .
۱۹۶۹ اولین پیوند بازوی قطع شده در آلمان فدرال .
۱۹۷۰ مسافرت به دانشگاه های مختلف آمریکا برای کار آموزی جراحی کرونر (کلولند، نیویورک، سانفرانسیسکو، یوستن تکزاس) .
۱۹۷۱ شروع وبنیانگذاری جراحی کرونر در برلین .
۱۹۷۱ به دست آوردن رتبه پرفسوری دانشگاه آزاد برلین.
۱۹۷۲ برای اولین بار پیوند آزمایشی قلب ثانوی به عنوان بایپاس قلب چپ و گزارش آن درکنگره بین المللی بارسلون (اسپانیا) .
۱۹۷۵ انتساب به ریاست بیمارستان آموزشی دانشگاهی شلوس پارک کلینیک برلین شروع جراحی عمومی، قفسه سینه و عروق دراین بیمارستان وتدریس در دانشگاه.
۱۹۹۰ اهدای مدال شایستگی آلمان فدرال برای کارهای تحقیقاتی.
۱۹۹۳ بازنشستگی و ترک بیمارستان شلوس پارک کلینیک.
۱۹۹۵-۹۹ریاست کانون پزشکان، دندانپزشکان و داروسازان ایرانی در برلین.
۱۹۹۹ دریافت مدال نور تدریس پس از بیست سال تدریس جراحی در دانشگاههای آلمان.
تاحال بیش از ۳۰۰ سخنرانی، انتشارات در مجلات علمی ملی و بین المللی و مقالات در کتابهای مختلف و آخرین انتشار کتابی بنام دانشنامه جراحی به زبان فارسی که در تهران در نشریه علمی بچاپ رسیده است.
